ಬಸವ ತತ್ವಗಳೆಂಬ ಕ್ರಾಂತಿಯ ಬೀಜಗಳು ಮತ್ತವುಗಳ ಮರುವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಅವಶ್ಯಕತೆ

ಬಸವಣ್ಣನವರನ್ನು ಎತ್ತನ್ನಾಗಿಸಿ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿರುವವರ ಬಗ್ಗೆ ತೀವ್ರ ತೆರನಾದ ಅನುಕಂಪವೂ, ಸಿಟ್ಟೂ ಎರಡೂ ಇವೆ. ಈ ತೆರನಾದ ಆಚರಣೆಗಳು, ಬಸವ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಮೂಲೆಗುಂಪಾಗಿಸುವ ಮುಂದುವರೆದ ಭಾಗಗಳೂ, ಬಸವನೆಂಬ ಮಹಾಮಾನವತಾವಾದಿಗೆ ಎಸಗುವ ಬಹುದೊಡ್ಡ ಅಪಚಾರಗಳೂ ಎಂದು ನಾನು ಪರಿಭಾವಿಸುತ್ತೇನೆ.

ಬಸವಣ್ಣನ ಬಹುಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ತಲೆಮಾರುಗಳಿಗೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಸಮಾಜ ಸೋತಿದೆ ಅಥವಾ ಬೇಕೆಂದೇ ಬದಿಗಿರಿಸಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ನಾವೋದುತ್ತಿರುವ ಪಠ್ಯ ಪುಸ್ತಕಗಳಲ್ಲಿ ಬಸವಣ್ಣನವರನ್ನು ಕೇವಲ ಶಂಕರ, ರಾಮಾನುಜ, ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯರ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಬರುವ ಒಬ್ಬ ಸಮಾಜ ಸುಧಾರಕನನ್ನಾಗಿಯೋ ಇಲ್ಲ, ಕೇವಲ ಭಕ್ತಿ ಪಂಥದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಭಕ್ತನನ್ನಾಗಿಯೋ ಬಿಂಬಿಸಲಾಗಿದೆಯೇ ವಿನಃ ಬಸವಣ್ಣನ ಬಹುಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು, ಅವರ ಮಾನವತೆ ಪರ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಡುವಲ್ಲಿನ ಸೋಲು ಅದನ್ನೋದುವ ತಲೆಮಾರುಗಳ ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿಸಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ನಾವೀಗ ಅನುಭವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ಅವರ ಸಾವಿರಾರು ವಚನಗಳೇ ಅವರ ಬಹುಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಅನಾವರಣಗೊಳಿಸಿವೆ. ಅವರು ಕೇವಲ ಭಕ್ತಿ ಭಂಡಾರಿಯಲ್ಲ ಅವರಲ್ಲೊಬ್ಬ ನಿಜವಾದ...

1. ಸಮಾಜವಾದಿ
2. ಜಾತ್ಯಾತೀತವಾದಿ
3. ಮಾನವತಾವಾದಿ
4. ಸ್ತ್ರೀವಾದಿ
5. ವಿಚಾರವಾದಿ
6. ಸಮಾಜ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ
7. ರಾಜ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ
8. ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವವಾದಿ
9. ಕಾಯಕಯೋಗಿ
10. ಕನ್ನಡಾಭಿಮಾನಿ
11.ಸಮಾನತಾವಾದಿ
12.ಉದಾರತಾವಾದಿ
13. ಜನ ನಾಯಕ
14. ಮನಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ
15.ಅರ್ಥಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞ
16. ಆಧ್ಯಾತ್ಮವಾದಿ
17. ಸಮುದಾಯ ಸಂಘಟಕ
18. ಹೊಸ ಧರ್ಮದ ಪ್ರವಾದಿ
19. ಸಾಹಿತಿ
20. ಶಿಕ್ಷಕ ಇತ್ಯಾದಿ.

ಬಸವಣ್ಣನ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ಸಾಗರ, ಈಗ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಆಗಿರುವ ಸಂಶೋಧನೆಗಳು ಬಹುಶಃ ಅವರ ಬಹುಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಶೇಕಡಾ 1ರಷ್ಟು ಮಾತ್ರ. ಬಹಳ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ಹೇಳಬಹುದು ಅವರ ಕೇವಲ ಒಂದೇ ಒಂದು ವಚನವನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿ ಒಂದಿಡಿ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಬರೆಯಬಹುದೆಂದು, ಅದು ಬಸವ ತತ್ವಗಳಿಗಿರುವ ತಾಕತ್ತು.  ಬಸವಣ್ಣ ಏರಿದ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬಹುಶಃ ಮತ್ತಾರೂ ಏರಲಾರರು. ಬಸವಣ್ಣನಿಗೆ ಬಸವಣ್ಣ ಮಾತ್ರ ಸಾಟಿ.

ಅವರ ಜನಾಕರ್ಷಕ ನಾಯಕತ್ವ ಯಾವಾಗಲೂ ಅಚ್ಚರಿಯ ವಿಷಯ, ಅದು ಹೇಗೆ ಬಸವಣ್ಣ ಧರ್ಮ ಬಾಹಿರ ಜನರನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥಿತವಾಗಿ ಸಂಘಟಿಸಿ ಹೊಸಬೆಳಕನ್ನು ನೀಡಿದರು? ಅದು ಹೇಗೆ ಆಫ್ಘಾನಿಸ್ತಾನ, ಕಾಶ್ಮೀರದವರೆಗೆ ಅವರ ಕೀರ್ತಿ ಹಬ್ಬಿತ್ತು? ಅದು ಹೇಗೆ ಅವರು ಅನುಭವ ಮಂಟಪವೆಂಬ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ಸಂಸ್ಥೆ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು? ಅದು ಹೇಗೆ ಅವರು ಪ್ರಭುತ್ವದ ಹಳವಂಡಗಳನ್ನು ದಿಟ್ಟವಾಗಿ ಎದುರಿಸೋ ಎದೆಗಾರಿಕೆ ತೋರಿಸಿದರು? ಅವರೇಕೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯೊಂದಿಗೆ ಯಾವ ಸಂದರ್ಭ, ಇನ್ನೂ ನಿಖರವಾಗಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ ಪ್ರಾಣಾಪಾಯವಿದ್ದರೂ ರಾಜಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ? ಅವರಿಗೇಕೆ ಬೇರೆಯವರ ಹಾಗೆ ಅಧಿಕಾರದ ದರ್ಪ ತಲೆಗೇರಲಿಲ್ಲ? ಅವರಿಗೇಕೆ ಅಂದಿನ ಘೋಷಿತ ತಳಸಮುದಾಯದ ಜನರ ಬಗ್ಗೆ ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿತ್ತು? ಅವರೇಕೆ ಕನ್ನಡವನ್ನೇ ಬಳಸಿ, ಬೆಳೆಸಿದರು? ಅವರಿಗೇಕೆ ಶರಣ ಸಮುದಾಯ ಜೀವಕ್ಕೆ ಜೀವ ನೀಡಲೂ ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ? ಅವರೇಕೆ ಇಷ್ಟಲಿಂಗ ಸಂಶೋಧಿಸಿದರು? ಅವರೇಕೆ ಶರಣ ಸಮುದಾಯವನ್ನು ಸಾಕ್ಷರ ಸಮುದಾಯವನ್ನಾಗಿಸಿದರು? ಅವರೇಕೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಇಷ್ಟಲಿಂಗ ದೀಕ್ಷೆ ನೀಡಿದರು? ಅಪಾರ ಜನಬೆಂಬಲವಿದ್ದರೂ ಬಿಜ್ಜಳನ ನಂತರ ಅವರು ರಾಜಪದವಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಲಿಲ್ಲ? ಶರಣರ ಬೇಟೆ ನಡೆದಾಗಲೂ ಅವರೇಕೆ ಎಂದೂ ಸೇಡಿನ ರಾಜಕಾರಣ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ?

ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಮಹಾಮಾನವತಾವಾದಿ, ದೂರದೃಷ್ಟಿಯುಳ್ಳ ಜನನಾಯಕ, ಉನ್ನತ ವಿಚಾರಗಳುಳ್ಳ ಉದಾತ್ತ ಆದರ್ಶವಾದಿ. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳೋದು ಬಸವಣ್ಣ ಏರಿದ ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಮತ್ತಾರೂ ಏರಲಾರರೆಂದು. ಬಸವ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಹುಗಿಯಲು ಯತ್ನಿಸಿದವರಿಗೆ ಅವು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಬೀಜಗಳೆಂದು ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬಸವಣ್ಣ ಯಾವಾಗಲೂ ಸ್ಫೂರ್ತಿಯ ಚಿಲುಮೆ, ಆದರ್ಶ ನಾಯಕ. ಬಸವಣ್ಣನ ಪ್ರತಿ ಮುಖ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಅಧ್ಯಯನವೆಂಬುದು ಈ ಹೊತ್ತಿನ ಅಗತ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಸ್ಥಾಪಿತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ತಪ್ಪಾಗಿ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸಿದ ಅವರ ತತ್ವಗಳ ಮರುವ್ಯಾಖ್ಯಾನದ ಭಾಗ.